Vaktinden önce açan gonca güller gibisin,
Öylesine tomurcuk öylesine tazesin.
Sanki önceden vardın sanki bir gün solmadın,
En eski şarkılarda söylenirsin dildesin.
Bahara müjde sensin sensiz bir cemre düşmez,
Sensiz yeşil uyanmaz sensiz bülbüller ötmez.
Anlamısın dünyanın güzel olan yerinde,
Sensiz çiçekler açmaz sensiz sevdalar geçmez.
Bir gonca gül tarlası senin ipek saçların,
Bir ilkbahar şarkısı senin güzel gözlerin.
Sevmeye kıyılmazsın tazesin körpeciksin,
Bir nadide çiçektir senin pamuk ellerin.
Şenaysın sen gönlümde heyecanım olacak,
Dermanımsın ömrümde sonsuza dek kalacak.
Bundan sonrası olmaz bundan sonra zaman yok,
Dünyasın artık bende kalbim sende atacak.
Yağan yağmurum sensin çağlayan suyum sensin,
Bazen mavi gökyüzü gece mehtabım sensin.
Sensin benim güneşim sensin benim ışığım,
Dünyama neşe veren bana güç veren sensin.
Kayıt Tarihi : 27.5.2006 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)