hayatı birkez daha anlıyorum
gün geçtikce saniyeler zamanla savaştıkca
bakıyorum birisi gidiyor birisi kalıyor
bazı zaman acıtıyor
bazı zaman yaralayıp geçiyor
zaman ilerliyor bense olgunlaşıyorum
zaman hızla geçiyor
ve seni hayat ilerledikce kaybediyorum
sanki hiç birşey yaşanamamış gibi
bana öylece bakıyor ve yoluna devam ediyorsun
hiç düşündünmü acaba?
ya yorgun duşerse yüreğim
sus we yağmurun sesini dinle.
kulaklarınla.
her damlasındaki görünüşü we seni ıslatışını izle
sonra gözlerini kapat we yagmuru ne kadar sewdğini göster.
ucunda ıslanmak bile olsa.
hayat mıydı bizi yorgun düşüren
yoksa insanlarmıydı
aglayıpta kendimizi kaybettiiğimiz zamanlarmıydı
düşünüpte hayal kuramadıgımız
belkide umut kesmek zorun da kaldıklarımımıydı
hiç birşey anlamadım
durdu ve düşündü kız,
ne kadar ilerleyebilrdiki.
ve sonra arkasına baktı
geçmiş onu gözetliyordu sankı..
kaçmak istedi
bu sefer gelecek onu engelledi
saklambaç gibiydi cocuklugum
nereye saklansam hep bulurdu beni
sonra arkasını dönup giderdi
öyleydi senin yaptıgın
yakalayıp bıraktıgın
...bir cocukluktu bana bıraktıgın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!