Aşk! ! ! Uzayan sahiller boyu gelişini umdum,kıyıya vuran her pervasız dalgadan!
Seni bana taşıyacak diye göklerle bir olup ağladım,sel olup aktım yıllar yılı! Camımda biterken yokluğunun buğusu, ben geceye inat ışığına koştum hep,düşlere daldım sana dair!
Işıklar gitti,
kararan lambalara takılı kalırcasına gitti
ruh denen illet de.
Suskunluklarla büyüdü boşluklar; büyüdü, büyüdü...
İçine koca bir dünya sığarcasına,
içinde kaybolurcasına...
Mevsimlik yağmurlar gibisin sevgilim,
ansızın içime akıyor ve sonrasında
yağdığın hızla geri gidiyorsun!
Tortusu kalsın istiyorum aşkından,yağarken yüreğime sen!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!