serin ırmaklar gölgesindeyim
gözlerinde her gece
ay ışığında bir kadeh şarap
manolya ağacı saçlarımdaki elin
gözleri ayaklanma
bahar eksiğiydi içimde tamamlanan
her sabah düşmesi güneşin yastığa
yeni bahçeler girmesiydi düşüme
gözüm aralanır şarkılar tırmanırdı kulağıma
gün bildiğim gibi değildi
kadınım ne olacağız diyorsun
biz olduk ya sevgili
biz olunca düğümlenmedik mi
vazgeçer gibi olduk da
kan tutarcasına yığılmadık mı yerlere
yapabildik mi bizsiz
yine hafiflet beni
içinde gezdir en çok
bir gülün yorulduğu yerden
başımı omuzla kalbine
kuzeyi anlatma
ağzın ağzımda cümlesiz
ötesindeyim her yerin
dünya kapının ardında
uçmaktayım oradan oraya
düşlerden tanıdığım güzel
izin ver fesleğenli bir pencereden bakar gibi seveyim seni
çocuk babasını bekler gibi biraz
mevsimin ilk üzümünü tadıyormuşçasına bakayım gözlerine
hep heyecan içinde
izin ver beraber toprak atalım geçmişin üstüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!