Şenay Aybüke Yalçın Anısına

ŞENAY AYBÜKE YALÇIN ANISINA

Nasıl anlatsam size, Aybüke öğretmeni
Hikayesi çok hazin, yaktı kül etti beni

Yaşı henüz yirmi üç, tazecik körpe fidan
Unutmak mümkün değil yüz yıl geçse aradan

Hafif kalır yanında, elmas pırlanta altın
İdealist insandı, Şenay Aybüke Yalçın

Özverili ilkeli, İnsanlık abidesi
İlk görev yeri Kozluk, Anadolu lisesi

Mutluluk kanat çırptı, görseniz neşesini
Öğretmen oldum diye paylaştı sevincini

Işıl ışıl gözlerle sevgiyle coştuğunu
Nasıl nerden bilirdi, ölüme koştuğunu

Çocukların gözdesi, Kozluk’un cemresiydi
Bin yılda bir rastlanan güzeller güzeliydi

Hayat başka güzeldi, Batman’da akşamları
Bir terör kurşunuyla kesildi şah damarı

Öksüz kaldı hayali, yetim kaldı bestesi
Çınlıyor kulaklarda, buğulu hazin sesi

Ali’m uyanmaz daha, Uyan Aybüke’m uyan
Asırlarca sürecek, içimdeki bu isyan

Seni katledenlerde, yok zerrecik din iman
Ölmedin yaşıyorsun, kalplerdesin her zaman

Yollarımız beraber, hedeflerimiz aynı
Hadi bir daha söyle, ‘’Mağusa Limanı’nı

Kırmızı yazman ile izcilik fularınla
Yolcu ettik Cennet’e, bembeyaz duvağınla

Sen şehit öğretmensin, komşusun peygambere
Teröristin yüzüne lanet olsun bin kere

Şehitlerin kanıyla vatan oldu bu yerler
Bir ölür bin dirilir, Aybüke öğretmenler