Senaryo Şiiri - Boğaç Yüzgül

Sana açılan perdede sahne alıyor hayatın
Köhne dayatmalar refakat ediyor sana
Senin senaryon değil oysa bu, biliyorum…

Kimbilir kaç kulaç atmışsın yaşamın dalgaalrı arasında
Bulamaç olmuş bir ömür biçiyor sana kaderin
Emir kulu bir demir bu
Tavında dövülmeyen
Her fırsatta kızılıp
Yine de ana avrat sövülmeyen

Gözün görmeyeceği
Gönlün de haliyle katlanamayacağı
Hiçbir kem gözün öremeyeceği karanlık bir ağdır
Kopuk onca fırtınada
Asmaları dallarında kopuk bir ağdır
ve karlarla değil
Dumanlarla
ve lavlarla kaplı bir dağdır…

Biriktirdiğin anlamlar
Duayen deneyimleri çerçevelemiştir
Öğretiler susar
Esintiler esenliklerini kullanıp
Estirilmiş kinini kusar

Sana açılan perde kapanmış
Hatta kapatılmıştır
Canı canana can eyleyenlerdir artık candan izlenecek
Senin rolün bitmiştir…