Şiirlerin diyorum Azizim şiirlerin
Hani yüreğimi delik deşik eden
Hani gece uykularımı yitiren
Hani nefesimi kesen
Kalp ritmimi değiştiren
Hayatımı alt üst eden
Kimse bilmiyor aklımdakinin sen olduğunu.
Ben seni gizli düşüncelerde sevdim.
Bu muzdarip gönlün derdi de sensin dermanı da sensin.
Seni bana dert diye gönderen de Allah,
Derman diye gönderen de Allah.
Vazgeçtim Azizim.
Bu yol bana göre değilmiş meğer
Bu yolun sonu yok sanardım da
Buraya kadarmış meğer
İçim yanmıyor değil
Ziyadesiyle yanıyor
Bu eller yazmaktan yorulur mu hiç?
Bu gönül sevmekten usanır mı hiç?
Bu yürek yanmaktan erir mi hiç?
Sonunda Yâr'e kavuşmak varsa
isyan etmek bize yakışır mı hiç?
Yalnızlık kötü birşey değildir!
Herşeyden uzak, merdümgiriz, huzur verici.
Kıymetini bilene dostlar!
Yürekten gelen bir ricadır bu;
Nefsimi, gönlümden ötede tut Rabbim
Nefsimi aşkıma alet etme.
Ben sevdiğimi, senin için sevdim
Nefsimden geçenleri aşkıma karıştırırsam
O sevgili, Rabbim'den istediğim sevgili olmaktan çıkar.
Ey Aşk-ı Mecazi
Gideceksen herşeyinle git
Hiç gelmemiş gibi
Yüreğimi hiç yakmamış gibi
Çayı hiç sevmemişim gibi.
Zuhur ile geldin, gurub ile git.
Benim Azizim nasıl bir yiğitti bilir misiniz? Ey Azizan!
Saçları, gurub-i şems vakti gibi sarı,
Kirpikleri, güneş yanığı,
Gözlerinde, mazinin acısı,
Elleri, bir aslan pençesi gibi büyük,
Boyu, yüreğime giden yol kadar uzun,
Eğer ölürsem bu koca şehir İstanbul'da
Vasiyetimdir!
Beni doğduğum topraklara götürsünler.
Kader de bir nefeste olsa,
havasını içime çekmek yoksa şayet,
Toprağını üzerime örtsünler!
Şairelik ne Haddimize Azizim?
Ben sadece yüreğimdeki ahzenliği şiirlere lanse ediyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!