Sonsuz bir mavi...
Hani gökyüzü gibi,
Huzur verici...
Mavi...Soğuk, sessiz, sakin.
Kırmızı sıcak, öylesine ateşten.
Ateşin rengi ya kül etmeli herşeyi;
Biz seninle batmayan bir güneşte buluşacağız
Mavi atlarla yürüyeceğiz turuncu denizlerde
Bekle, en sonsuz sarı birleştirecek bizi
Saçlarımda kardelenler, ellerimiz en beyaz renginde.
Saflığımızdı belki bizi bir araya getiren
Savunmasızlığımızdı, aşka açlığımızdı ölesiye...
Mutlu günlerde vardı mor menekşelerimiz
Her gün bir başka tomurcuğu açtı mutluluğa
Ya suyu fazla verdik onlara, sevgimiz gibi
Ya da o saksıda yerleri yoktu, birbirimizin hayatında yerimizin olmayışı gibi.
Bu gece en hüzünlü şiirimi yazabilirim
Bitmeyen bir yolda yürüyebilirim
Parmaklarımı tırnaklarımla kanatabilirim;
Ağlamamak için...
Bu gece en nadide şiirimi yazabilirim.
Bir yürek parçası daha feda ettim
Gel toz pembeye boya beni
Kapanmaz ki yaralar
Gonca gülken kopmuş dalından kalbim
Bülbülün aşkı artık neye yarar
Bembeyaz gökyüzüne kapattım gözlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!