Bir deniz misali
Sonsuzluk gibisin bu aralar.
Gittikçe kaçıyorsun aynı dalgalar gibi,
Sende boğuluyorum,
Dalgaların denizde boğulduğu gibi...
Denizlerde aynı senin gibi
Issız ve sonsuz.
Herhangi bir çıkışı yok.
Geçmişe uzanan bir yol, bir sen
Uzaklarda oluşan dalgalarda arıyorum seni
Ararken de kaybediyorum kendimi
Keşkeler bitmiyor be sevgili
Mesafelere engel oluyor keşkeler.
Mesela yolda bir çift görüyorsun
Fark etmeden iç çekiyorsun.
Hayalini kurduğun şeylerin,
Başkalarının yaşamasını izliyorsun.
Sen bir gökyüzü olsaydın eğer,
Dünyanın bütün merdivenlerini üst üste dizer,
Sana uzanmaya çalışırdım.
İmkansızdı belki ama denerdim işte
Göğü yarar koynunda yuva yapardım kendime.
Bu sessizlikte ne anlatıyor bu şehir bana,
Neden sessiz bu şehir ?
İçten içe çığlık mı atıyor acaba,
Her yağmur damlasında göz yaşları mı sel oluyor yoksa.
Söylesene bana neden sessiz bu şehir ?
Sen yoksun diye mi yoksa.
Onlarca şiir yazdım sana
Onlarca kelime.
Kuşun kanadıyla bile yollasam,
Bir şekilde ulaşırdı eline.
O kadar yolladım sana
Kalbine ulaşamadı ,
Yoksun ya şuan yanımda
Yoksun ya şuan hayatımda
Yoksun ya hani o dalgalı deniz yamacında
Yoksun ya hani başucumda
Gelir misin bir gün bana
Bir kuş olsam ,
Kanatlarımdan yeniden doğsam
Gökyüzünde ki özgürlüğü tatsam,
Uçsam uçsam sana yol alsam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!