Şiir seven bir insan, sıradan bir insan, herkes gibi en normalinden bir insan evladı..
Hiç bitmeyen kuş sesleri vardır ya hani
Ötüyor işte şimdi onlardan da biri
Gülüyorum bende saçma ve amansızca
Düzeliyorum sonra fark edipte anca
Sesler kulağımda yankılanıp duruyor
Gözüm nedensizce bir yerlere dalıyor
Aylardan mart, saatlerden iki'dir
Bir olasılıksız düşün eteğinden tuttuğumuz vakittir
Ne ki gelse bu dakikalar gözlerimiz yaş akıtmadan durmaya çalışır,
Ama imkânsızdır.
Ah niye hüzün bu kadar ağır basar ki
Karanlığın şiddetli yağmur sesiyle birleştiği bu vakitlerde?
Bir gün
Belirsizlikle yaşamanın meşhur olduğu şu âlemde
Bir gün diyebilecek miyim ki
-Evet ben kurtuldum, eriştim, artık özgürüm-
Bir gün diyebilecek miyim gerçekten
Kurtulacak mıyım bütün sızıntılardan
Bu çağın gizemi, zehirli diken
Başını ağrıtır her gelen geçen
Gülmeyi bırakır mecbur kalırsan
Sen de ağla ağla kalbim yeniden
Derdini anlatma sakın bir yerde
Bir büyüğümüz vardır bizim adı Mevlâna,
Bütün dünya tanır onu aşk edasıyla.
Bir de Yunus Emremiz; onu hepimiz severiz,
Bir ilâhisini dinler, kendimizden geçeriz.
O kurtuluş günlerini şanlandıran adam,
Cebimde yok nefrete dair bir kuruş
Ellerim cebime gittiğinde sevgiyi buluyor hep
Öyleydi doğrusu bir zamanlar
Rivayete göre ya da -miş gibi
Şimdilerde öyle değil
Ay karanlık bu gece
Her gece ve her gece
Dillerde pelesenk olmuş her hece
Bir de benim yaram sızlar delice
Gündüze bir ufak ışıltı yeter
Güzel günlerde değiliz, aşikâr
Ama yaşamak güzel olacak
Sitemler şikayetler pişmanlık uyandıracak
Ve boş yere üzüldüğümüz her sey geçmişte kalacak
Yollar var önümüzde ve de yıllar var yaşanılacak
/
Bulutlar yavaşça dönerken gökte,
Ben dünyayı seyrediyorum.
Karanlıklar çökerken yeryüzüne,
Güneşin son ter damlacıklarını siliyorum.
Çocuklar koşuştururken akşam ezanında evlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!