Sena Şiiri - Kenan Sürgün

Ben bir deliyim Sena Gece yarısında Bir fotoğrafın karşısında Saatlerce ağlayan Küfürler eden hayata Allah"a yalvaran Sessiz sessiz ağlayan Ben bir deliyim Sena Bir ateşim ben Senden uzaklarda yanan. Mecnun kim Sena Ferhat kim, Tahir kim Kaç gece bekler sabahı Bak kopacak kıyamet Artık güneş bile bıktı Ben bir deliyim Sena Çocukça konuşan Çocukça seven, yaşayan Ölüme bayramlık diktiren. Halime bak sena Yıldızlara bak,halime ağlayan. Aya bak, ne kadar tanıdık Bir gün gecele ve bak Sor ona görmüş mü, görmüş mü Şu alemde ben gibi aşık! Ben bir deliyim Sena Kifayetsiz kalır Mecnun Yakışmaz Ferhat lafzı Yok delinecek dağlarım. Ben bir deliyim Sena Çölde,Allah"a ulaşamayan aşık Lanetinle mi, bu karanlık Çöken üstüme, gün doğarken. Ben bir deliyim Sena Kenandan çöllere sürgün Mecnun değil adım Bir hortlak,yaşayan ölü. Olmuşum arafın gardiyanı Ben bir deliyim Sena Sade, sadece sana aşık...