Sen2 Şiiri - İzzettin Bilgin

Yıllar bir gözyaşı olup ta kaymış,
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkta dolu gözleri,

Alnında akşamın ince kederi,
Sessizliğin sırrı dudaklarında,
Yanan bir kâğıtta küçük bir satır,
Yazı gibi akşam olur mu karartır?

Artık o, silinen bir hatıradır,
Bu ıssız bahçenin uzaklarında:
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim,
Doğduğum ev! Rahatlayacak içim, duysam.