Sen Zaten Yokmuşsun Şiiri - Hasan Duru

Senin yaşadığın o şehri
Hiç sevmiyorum artık
Yağmurlu akşamlarını
Her yanı sen kokan çiçeklerini
Islak Martı bakışlı sokaklarını
Vera’yı Niko’yu, Fidangülü, Süleymanı
Hiç sevmiyorum artık
Bir an yanımdan ayrıldığında
Beklerken yıllarca görmemiş gibi özlediğim
Çay Karası gözlerini
Hiç sevmiyorum artık
Gülünce güller açan gamzeni
Senin hayallerini,
Benimse deli sevdamı barındıran o şehri
Hiç sevmiyorum artık
Bazen sessizce ağladığımız
Bazen de gülmekten katıldığımız
Yaşamla gırgır geçtiğimiz o şehri
Hiç sevmiyorum artık
Sen uyurken, kömür karası saçlarını okşadığım
Seni benden ayırmasın diye Tanrıya dua ettiğim,
Sırf kırılıp incinmeyesin diye hep sessiz kaldığım
Yaralayan, acıtan, kanatan sözlerine katlandığım
Bir yokluğu var sayıp, bir HİÇ’ e sarıldığım
Yalan sevdanı hayat sandığım
Yitik mevsimlerde kaybolup gittiğim
Senin yaşadığın o şehri
Hiç sevmiyorum artık
Şimdi, tüm uykusuz gecelerimi sana adıyorum
Bir aşk yaratmış tek başına yaşamışım.
Perdesiz anıların arkasından bir şarkı mırıldanıyorum
Ben seni ölümüne sevmişim ama
Sen zaten yokmuşsun.