Seni dinlerken kanatlanır kalbimin hüzünleri.
Gün batarken gözlerindeki gölgeyi görürüm;
Hüzünlerime eş olan.
Sonra doğar saçlarında o kimsenin bilmediği güneş.
Koklarım avuçlarımda gözlerine benzeyen gülleri,
Yaz ateşi gibi yakar doğduğum memleketi.
Gönlümden ne zaman “unutmak” geçse;
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta