Sonu olmayan bir hayatın sayfasına yazılmıştı, sen yolum.
Ruhumu delip geçerdi kirpiklerinin gölgesi, buğulanırdı gözyaşlarım, cam duvarlarda.
Yaşamak nedir bilmeyen ızdırap teknesi bedenimin inleyişi, kaç gökyüzünü ağlatırdı, dar vakitlerde, kör gözlerde, sen zamansızlığında...
Konmuştu hüzünlerin, kalp damarlarımın dallarına.
Yürürdün ellerin ellerimde, kaç gönül baharına. Sevdam boynunda, hasretim parçalanmış koynunda hatırtırdı sana, kendini.
Kanatmıştı ; kalbini kirleten kelimlerim, mürekkep izinde.
Yollara bulaşmış ayaklarım, bozulmuş zift kokardı çatlamış parmak uçlarımda.
Geldiğim sen odağımda.
Kayıt Tarihi : 16.6.2021 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!