Sen Yüzünü Gösterince Şiiri - Ayhan Sarı ...

SEN YÜZÜNÜ GÖSTERİNCE

Sular çırpınır teninle,
Ve hüzün demir atmış deltasına gözlerinin
Seyirsiz rotasız kalmışın şimdi
Hani, deniz yıldızları var ya?
Yılda bir kez su yüzüne çıkarlarmış
Sen yüzünü gösterince aynalardan
Yanılsamalar aydınlanır
Sonra ay onlarla el ele tutuşup denize girince
Sen yakamozlar toplardın saçlarına

Masalara düşen gölgesi mi suretinin,
Yoksa sen misin?
Boyun selvimi? selvi
Hani uzansan, başın göğe erecek

Bak uzak ufuklar tekmil arındı
Tütün rengi akşamlardan
Balıkçı meyhaneleri henüz uykuda
Matılar iner sulara, engin biraz daha yakındır.

Ninnisini söyler deniz
Henüz doğmamış bebelerinin
Sıcaklığına sarılsan da
Yüreğin üşüyor oysa.

Zulanda ki hasretin
Uyandığında bile düş görmek isterdin
Ne kadar yakınsa
Kendini o’nunla vurdun
Ne kadar ateş olsan da,
Hep orada söndün.

Bir umudun vardı,
O’mu?
Onu da yokluğunda unuttun bir kalemde,
Sen savur şimdi saçlarını rüzgârlara

Ayhan Sarıoğlu
22 1 2002