Sen Yüzüme Gülünce Şiiri - Abdurrahman Tepe

Zail olur gamla keder
Sen yüzüme gülünce dost
Gönlüm gözüm bayram eder
Sen yanımda olunca dost

Zemheri de güller açar
Misk ü amber koku saçar
Sevdiklerin kalmaz naçar
Sen gönlüme girince dost

Evim barkım huzur bulur
İki cihan surur bulur
Can matlubu nuzur bulur
Sen tebessüm edince dost

Artar gider o hasretin
Yıkar gider o firkatın
Yetti bana bu rikatın
Sen buradan gidince dost

SAMİHİ der ah bi vefa
Yeter çektirdiğin cefa
Gel yüzüme gül bir defa
Cana sefa gelince dost