Kenti yalnızlıklar basardı sen gidince
Tetikler dururdu anılar bir hüznü içimde
Gülüşün mutluluğun bir imgesi olurdu
Demir atardı kalbim gözlerine sessizce.
Sen yürüdükçe martılar susardı
Bütün sokaklar durup ardından bakardı
Öyle yakışırdı ki deniz mavisi sana
Şairler bile seni anlatmaya korkardı
Seni hayal ederek aklımı zorlardım
Yelken açardım israrla yeni ufuklara
Anladım ki mutluluk seni keşfetmekmiş
Olta attım yıllarca en güzel umutlara.
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Karahan Yilmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/02/sen-yurudukce-martilar-susardi.jpg)
Bütün sokaklar durup ardından bakardı
Öyle yakışırdı ki deniz mavisi sana
Şairler bile seni anlatmaya korkardı'
cok güzel bir siir
hele o sevilenin
yürüdügünde
martilarin susmasi
ve sevilene deniz mavisinin yakistirilmasi
siire öyle yakismis ki...
kutluyorum ustaca secilmis sözcüklerinizin siirin
dizelerinde duygularinizla yansimasini...
TÜM YORUMLAR (1)