Çağıldardı içimde,sessizce,
Boz bulanık,dereler,
Kavuşmadan,bir mavi denize..
Yaylalar vardı,zirvelerimde,
Hiç yağmurlarla ıslanmamış…
Çiçeklerim vardı,kaya diplerinde,
Ne bir güneşle uyanmış,
Ne de,karlara sarınıp,uyumuş…
Ufuklar vardı,kahverengi gözlerimde,
Hep yapayalnız batmış…
Ellerim,ellerim nerde,
Bir kadının saçlarını okşamamış…
Dilsizlere dönmüş,dilim,
“Yar”diyememiş bir sevgiliye…
Hep soğuk şu dizlerim,
Sevdalı bir baş, uzanmamış..
Karlar yağmış,kıştan önce,
Çabuk ağarmış, saçlarım…
Ağlamamış bir sevdaya,
Akmamış,şu gözyaşlarım..
SEN,akmadan önce,
Yetimmiş meğer şu yüreğim,
Sen,şimdi bir yetim annesisin…
Mustafa GürbıyıkKayıt Tarihi : 21.3.2005 01:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Gürbıyık](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/21/sen-yuregime-akmadan-once.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)