Şu sırasız okullarda,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
O kulvarda bu kulvarda,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
Dişimizi sıka sıka,
Yokuş yokuş ine çıka.
Umutları yapa yıka,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
Ne oldu ki bize böyle.
Kırık dökük kaldık öyle.
Yalan mıyım doğru söyle,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
Sevgi,saygı,hürmet derken.
Bir lokmayı elle yerken.
Neden,nasıl,niçin,derken
Sen yoruldun,ben yoruldum.
Şu ömre bak sondan başa.
Doldur boşalt boştan boşa.
Kimden kime koşa koşa,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
Çevremizde bin bir hile.
Dert,ihânet,kahır,çile.
Hayır! Değil! desek bile,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
İlden ile posta posta.
Yaranmadık eşe dosta.
Kâh Yaralı,kâh-i hasta,
Sen yoruldun,ben yoruldum.
08.02.2002
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 5.1.2007 08:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!