Sen Yolcu Şiiri - Davut Akduman

Bu kış
Bu tufan
Geçer bir gün
Zor dediğin her an
Işıklar söner
Perde kapanır
Ayakta alkışlanır
Bunca zaman
Döner durur âlem
Düş gördüm dersin
Düşünce
Son yaprak toprağa
Ey elinde boynuzla
Her güne üfleyen
Her sabah
Yeniden doğar tebessüm
Ve her gün
Yeniden dirilir hayat
Elinde ne var
Göz boyayan silüetleri yutan
Kıştan bahar çıkaran
Dayandığın asa mıdır
Nedir seni yakut kılan
Nedir sen gidince
Eksik kalan
Gayrete aşıktır kader
Silkin ve kendin ol
Üzerinde titresin
Tüm ahengi alem
Avazen yayılsın
Davud gibi
Hoş kalsın tüm cümleler
Ardından
Sen yolcu
Bâkidir
Bu kubbe-i asûman
Hayreyle
Kudreti Mevlâ neler eyler
Neylerse güzel eyler

25.01.22 DA