Sen Yoktun Ya Yanımda Şiiri - Burhan Güngör

Saçlarım nasılda dağıldı bir görsen.
Hüznüm ve Ben
Sen yoktun ya yanımda!

Ne, karlar yağdı şakaklarıma.
Ne de umursamaz bir yağmur senden ötürü.
Ne de sedef perdeler kapattı saçımda ki akları.
Sen yoktun ya yanımda!

Kırılasıya çıvgın yedim rüzgardan.
Ahdettim solgun yüzlü kadere.
Ve yüzüm avuçlarımda ağlamamaya yemin ettim o gün.
Sen yoktun ya yanımda.

Ne gülistanlardan geçtim yol boyu.
Ne güzeller gördüm sana benzeyen.
Ne şiirler yazdım aşkımız üstüne.
Sen yoktun ya yanımda!

Yine yalnız sarhoş oldum gün aşırı.
Yine yalnız dolaştım yağmurlu saçlarımla sokaklarda.
Gece de bir çığlık,çığ gibiydi.
Bilmem ki,doğan bir yıldız mı yoksa senmiydin.
Sen yoktun ya yanımda!

Uzaktan bir nara patlattım fezayı titreten.
O kadar içliydi ki sözüm ben bile anlayamadım.
Ne saymadığım yıldız kaldı gökyüzünde.
Ne de yağmur tanesi.
Sen yoktun ya yanımda!

En sevdiğim çiçeğim " Aşkın gözyaşı"
Kalbe veda edercesine uçup gitti.
Birden sana mı benzettim nedir?
Gözlerimde ki yaşları.
Sen yoktun ya yanımda!