Birbirimizden habersiz yaşarken
Sen ve ben
Kalbime yalancı sözler kazıyordu yabaniler
Küf kokulu diller ile kandırılmıştım
Her iç çekişimde, nefes yerine acı fışkırıyordu böğrümden
Kimsesizdim zaman takviminde
Her gece hüznü nöbet ediniyordum
Ay ışığını çekerken bakışlarımdan
Kelimelere küsüp, yüreğime çiviliyordum sessizliği
Sen yoktun
Ruhumu dumanlar basıyordu
Kül rengi yanık kokuyordum ter içinde
Bazen rüzgâr sesinden ninni besteliyor
Bazen bir bulut parçasına aşkı kundaklıyordum, ürperti içinde
Sen yoktun
Aç gözlü haramiler düşlerimi öğütüyordu kırık değirmenlerinde
Şeytan zihnimi esir alıp, sevabımı emziriyordu günahkar gezegeninde
Ve gün geçtikçe resimler soluyordu albümde
Zalim eller sevgimi asıyordu ağaç dallarına
Güz akarken yüzümden, umut yaprağı çürüyüp
Yıldızlar ölüyordu gözbebeklerimde
Sen yoktun’dan önce
Nurcan Talay
N.T.
07.07.2010
Kayıt Tarihi : 1.4.2011 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!