Bana koyan; akan zamanın beni ölüme götürmesi değildi
Geçen an’da senin olmayışındı.
Sen yoktun ama
Seninle olma hayaliydi beni ayakta tutan.
Sen yoktun ama
Bensiz yüreğindi bana karşılıksız sevgiyi hatırlatan.
Sen yoktun ama
Koklayamadığım tenindi genzimi ferahlatan.
Sen yoktun ama
Tutamadığım ellerindi her düşüşümde beni yerlerden kaldıran.
Sen yoktun ama
Okşayamadığım kıvırcık saçlarındı ellerimi titreten.
Sen yoktun ama
Cansız çerçevede ölümsüz gözlerindi beni eriten.
Sen;
Beni yaralayan Yavru Ceylan
YOKTUN AMA HEP VARDIN.
Kayıt Tarihi : 25.12.2004 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Kızılkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/25/sen-yoktun-ama-hep-vardin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!