Sen Yoktun Şiiri - Mesut Yücel

Sen yoktun;
Saliverdim bedenimi bir kavganin icine
Önüne gelen vursun dercesine
Acimiyordu hicbir tarafim,
Uykuyu yasak ettim gözlerime
Bazen uyuklar gibi olurdum; ,olunca seni görürdüm.
Nerden bileceksin ki bunlari,
ozaman SEN YOKTUN! ! ! ! !

Kac gece uyumamak icin,
Kac gecemde seni görmemek icin,
Kapanan göz kapaklarimin arasina kiprit cöpü koyup sabahladigimi
Kac gece sensizken cigaram bitip,cigara dilendigimi sokaklardan
Ve kac gece yagmurlar altinda
Titreyen sokak lambalarinin isiginda
Buz tutan ellerimi,
cigaramla isitmaya calistigimi,bilirmisin?

Bilirmisin? Gözlerimden akan yaslarin
O soguk kis günlerinde yanagimda buz tuttugunu
Ve bir garip köpekte teselli buldugumu
Ve o sokak köpegiyle arkadas oldugumu bilirmisin?
Senin,bana verdigin beyaz ceketi hic cikarmadim
Haala üzerimde Ve simsiyah oldu sana nispet edercesine
Bilmem kirden,bilmem kederimden
Ama simdi ceketin iki sahibi var
Bir kolu bende,bir kolu arkadasim köpekte
Yorgan yaptik yorgan Gülümmmmm
Titreyen bedenimize.
Derken yillar sonra cikip geldin,özür dilercesine
Oysa ben coktan unutmustum.
Yooo dedin,yanagin islanirken,
yooooo
Bu sen degilsin,bu sen olamazsin.

Hakliydin,evet bu ben degildim,
Sen varken bir yigin sakal yoktu yüzümde
Ve aklar düsmemisti daha sacima
Sen varken baglamam seni söylerdi
Tenim seni kokardi.
Oysa simdi siirlerim sana yaziliyor,ve
Cigarami seni yakarcasina yakiyorum.
Ben seni coktan unuttum be gülümmm
Sen geldin ve ben
Senin olmadigin yere gidiyorum! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !