Sen Yoktun Şiiri - Mehmet Kızılırmak

Yere göğe sığdıramadığım seni,
Tutmuş kalbime sığdırırım sanmışım.
Meğer ben:
Ne büyük bir aptalmışım.
Yoksun işte,
Saat üç oluyor yoksun, beşte oluyor yoksun,
sabahları da yoksun.
Arada bir geliyorsun geceleri,
O da hayallerime denk geliyor,
Uyanınca kaçıyorsun.
Kafi,
Bir tebessüm için o da yeter,
Fazlasını istemeye yüzüm yok.
Ama bir tebessüm ile nereye kadar gider?
Sen yoktun,
Ben bir ilah arar gibi seni aradım,
Ne bir sokakta çıktın karşıma,
Ne de denize düştün bir damla yağmur gibi.
Sen yoktun;
Yokluğuna sığdırdım kendimi.