Bizi düşmanın attığı taş değil, dostun attığı gül yaralar,
Bak bu kurşunda beni öldürmedi ama yüreğim kanar,
Hep yüreğimde kalbimde her yerde seni arasam da,
Artık SEN YOKTUN…
Gecelerin karanlık olduğu noktada,
Artık hayatımın hiçbir sayfasında,
Sessizlikte seni aradığım kaldırımlarda,
Artık SEN YOKTUN…
İlk el, ele olduğum çay bahçesinde,
Sana sevdamı emeklediğim o evde,
Hep sana ait şiirlerin mısralarında
Artık SEN YOKTUN…
O gece kafama silah dayadığım sessizlikte,
Hep sen diye dökülen göz yaşlarım içerisinde,
Her şeyden vazgeçip hayata elveda diyişimde,
Artık SEN YOKTUN…
Adını yürek ile Umutlarla yazdıracağım
Kara sevdamı tüm insanlara Kurda kuşa anlatacağım
Seni ömrümce yerde gökte her yerde arayacağım,
Ama Artık SEN YOKTUN…yoktun sen…YOK…
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 12:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Metin Yerdelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/25/sen-yoktun-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!