SEN YOKTUN
Sen yoktun,
Ayrılık şarkıları vardı artık,
Yerini tutmayan sevgililer
Ve seni anımsatan leylak kokulu yalnız yaz akşamları.
Gelmeyen mektupların ve açılmayan telefonlar
Ben yalnızdım, kalbimde seninle kalmıştı.
Sana kalan yaşamaktı hayatı aynen,
Bana koyan ayrılıktan bihaber.
Kalabalık boğuyordu, yalnızlık acıtıyor,
Özlemekse yeni vazifem;
Uygun adımla, tekmille, talimatla,
Özlemek bana kalan
En çok yaralayansa beni
Yarım kalan muhabbet,
Uyuşamayan düşünceler
Ve kopan iletişim.
Empati kopuyordu buna mukabil,
Aşk ise çıldırıyor.
Kavuşamayan ve titreyen ellerime inat.
Kayıt Tarihi : 18.5.2006 10:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!