Bak sensiz geçti yine
Dün de bugün de yoktun
Bir gün daha bitti bak
Mumum yine fitilin sonuna dayandı
Her zamanki gibi ders çalıştım sen yoktun
Sandalyelerle köşe kapmaca oynadık, alt alta üst üste
Aynı kafelerde yalnızdım
Hep aynı parçayı istedim hep aynı masaya takıldım
(Kapıya yakın müzik kutusunun arkasına)
Yastığımda bir tel saçın
Dudağımda kalmış ruj kokun
Sararmış yaprakların üstünde
Ben vardım sen yoktun
Bahçedeki banklara başkaları oturuyordu
Yoldan her geçen sana benziyordu.
Kestane alırken metro çıkışlarında
Film afişlerine bakarken
Önünden geçerken yurtların
Ve yağmur yağarken bulutların içinde
Ben vardım, sen yoktun
Kayıt Tarihi : 20.9.2005 17:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezgin Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/20/sen-yoktun-37.jpg)
Ben vardım, sen yoktun...Duyğulu ve içten bir şiir.Yüreüine sağlık şairm...Mustafa Yiğit
TÜM YORUMLAR (2)