Sen yoktun Şiiri - Nurten Kederoğlu

Sen yoktun

Sen yoktun elimde kaldi yapraklari dökülen güllerim

Ben vardim o elindeki yapraklari dökülen güller bendim

Sen yoktun karanlik gecelerime isik olasin diledim

Ben vardim o karanlik gecelerde isik arayan bendim

Sen yoktun telefonum her calisinda sen olmani istedim

Ben vardim o telefonu caldiran acmadiginda bendim

Sen yoktun yaban ellerde ben kimsesiz ve sensizdim

Ben vardim yabanci yerlerde aradigim bulamadigim sendin

Sen yoktun bir selam veresin hatirimi sorasin istedim

Ben vardim aradigim birazcik sefkatti vermeyen sendin

Sen yoktun her kapi caldiginda karsimdaki sen ol diledim

Ben vardim kapiyi calan bendim acmayan ise sendin

Sen yoktun karanlikta gördügüm sessiz bir hayaldin

Ben vardim karanliga seslenipde cevap alamayan bendim

Sen yoktun sevdigim birazicikta sen beni sevesin istedim

Ben vardim seven bendim yarali yüregimi incitense sendin

siir_ce