I.
Hiç yalnız da değildim aslında
Yerim vardı şehrin en kalabalık masasında
Süslü kadınlar vardı masanın en başında
Fakat sen yoktun
Komik şakalar döndü muhabbetin ortasında
Alışkanlık olmuş, gülünce seni aradım
Her zamanki sandalyen boş değildi
Ama sen yoktun
II.
Birgün kesişti yollarımız sokağın birinde
Bir selam verdim sana, almadın
Aylar sonra yüzüne bakınca anladım
Sende bile sen yoktun
Kayıt Tarihi : 1.9.2025 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirin ikinci bölümü belli bir süre sonra yazılmış ve şiir tamamlanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!