Sen yoktun... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Ne köşe başlarında
köpeklerin hırladığında,
Ne de gölge adamların
çöpleri karıştırdığında
sen yoktun...

Günün, saçlarının karasına
büründüğünde,
yıldızların birbirine
sürtündüğünde
sen yoktun yine
yoktun gecemde...

Kaşkolumla ayazdan
koruduğum kulaklarımda
Adımlarımı saydığım
bu ısıssız sokaklarda
Aklıma gelen
bin bir türlü şarkılarda
Sen yoktun yine
Yoktun
günümün bu hazanında...