Sen Yoktun Şiiri - C Murat Güzelaydın

Oksardı babaları arkadaşlarımın saçlarını
Tutardı elerinden parklarda bahçelerde
Gezelerdi iki dost gibi heryerde
Benim ellerimi hiç tutmadın ki baba.

Belimde bir silah,içimde bir öfke
Vurdum kırdım herşeyi öldürücesine
Sensiz geçen Yıllara hesap verircesine
Gezdim sokakalarda ben yanlızdım baba.

Sonu yok desede bazı dostlar zamanında
Dinlemedim onları çıktım çıkmaz yollara
Kinim sana, yanlız çoculuğuma
Vurdum kırdım herşeyi sen sen yoktun baba.

Bazen bir karanlık çöktü yüreğime
Düşlerimden korkarak ağlayarak uyandım hep
Baktım pencereden yanlız boşluğa
Ağlarken, boşluga sarılırken sen yoktun baba.

Bir çok baharlar,yazlar geçti,kışlar geçti.
Göremedim hiç birini kara zindanda
Dövdüler beni,Kırdılar gururumu herşeyi
Gururumu kaybettiğimde sen yoktun baba.

Ağlamak yoktu erkekliğin kitabında
Mert ve sert olmalıydın bu hayatta
Geceleri gizli gizli ağlardım yatağımda
O ıssız gecelerimde sen yoktun yanımda baba.

Birgün bir kurşun adresini buldu
Hani üzüldüm desen yalan olur.
O kurşun beni tam kalbimden vurdu.
Son nefesimde yanımda sen yoktun baba.