Sen yoktun ,ben yoktum
Kimsesizdi kediler, boştu koltuklar yalnız trenlerde
Neşesi kaçmıştı uçurtma uçuran çocukların
Ellerinde ipi kalmıştı sadece,
Gökyüzü de yoktu
Kuru kalabalıklarda tek başına kalmış bir çocuktu düşlerim
Öyle ürkek, öyle yönünü yitirmiş
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta