Sen yoktun ,ben yoktum
Kimsesizdi kediler, boştu koltuklar yalnız trenlerde
Neşesi kaçmıştı uçurtma uçuran çocukların
Ellerinde ipi kalmıştı sadece,
Gökyüzü de yoktu
Kuru kalabalıklarda tek başına kalmış bir çocuktu düşlerim
Öyle ürkek, öyle yönünü yitirmiş
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta