Acımasızca akıp duruyordu zaman..!
Ölüme meydan okurcasına son sürat ve fütursuzca..
Geçen her mevsim senden bir parça daha alıp götürürken, bende kalan yanlarına sıkı sıkı sarılmakla avuturdum kendimi..!
Günler kurumuş yapraklar gibi birer birer dökülürken tepemden ben geceler boyu karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını beklerdim..
Ama sen yoktun..!
Önünden geçtiğim evlerin duvarları birer birer yıkılırken üzerime, her bir hücremin acısını ta yüreğimde hisseder,
beni enkazın altından çekip alacak ellerini arardım..
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta