Acımasızca akıp duruyordu zaman..!
Ölüme meydan okurcasına son sürat ve fütursuzca..
Geçen her mevsim senden bir parça daha alıp götürürken, bende kalan yanlarına sıkı sıkı sarılmakla avuturdum kendimi..!
Günler kurumuş yapraklar gibi birer birer dökülürken tepemden ben geceler boyu karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını beklerdim..
Ama sen yoktun..!
Önünden geçtiğim evlerin duvarları birer birer yıkılırken üzerime, her bir hücremin acısını ta yüreğimde hisseder,
beni enkazın altından çekip alacak ellerini arardım..
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta