Sen Yoktun Şiiri - Ergün Bilgi

SEN YOKTUN

Aylardan nisan,
İkindi üzeri, puslu bir yağmur
Dağlardan indi doludizgin,
Doludizgin çöktü hasretin
Hasretin hala içimde, oysa sen yoktun.

Yağıyor,
Yine yağmur yağıyor, ey sevdiğim
Kurşuna boyanmış matemi gökten
İpil ipil
Çisil çisil
Gizemli sözlerin yağıyor,
Nemli gözlerin…
Gözlerin hala gözlerimde, oysa sen yoktun.

Sorma ey sevdiğim
Nasıl ağırlaştım,
Kurşun doldu içim …
Çok özledim
Say ki, sensiz hiçim…
Nefessizim,
Mecalsizim,
İsimsizim…
Ahh! Sevdiğim,
Kayboldu ufuklarda gözlerim
Gözlerim buğulu, gözlerim yorgun
Bir yağmur tıpırtısı,
Bir yürek çırpıntısı
Yüreğim suskun
Yüreğim durgun
Yüreğim hala sana vurgun, oysa sen yoktun.

Gülmedim sen gittin gideli,
Ne olur,
Gülümse
Güller açsın gül yüzünde
Gülümse,
Yanağıma değsin gamzelerin
Gamzelerin hala yanağımda, oysa sen yoktun

Aylardan nisan
Yine yağmur yağıyor ey sevdiğim,
Tıpır tıpır
Islandım sırılsıklam sabaha kadar
Sel alsa yüreğimi ne yazar
Sen yağıyorsun koca şehre,
Yüreğim kıpır kıpır
Şehir toprak koktu, toprak sen koktun
Kokun hala üzerimde oysa sen yoktun

Tüm susamışlığımla geliyorum sana
Nergis çiçeğim,
Göz bebeğim,
Sevdiğim…
Sendin can suyum oysa
Nerdesin
Uzan dağların ardından ne olur
Tut sensiz üşüyen ellerimi
Tut
Tut ki
Sensiz öleceğim yoksa
Ölüm diyorum işte, yok ötesi
Ben sende öldüm, oysa sen yoktun.

Ergün Bilgi