Sen yoktun Şiiri - Hakan Özüçelenk

Sustun ne yapayım.
Dönmeden gittin.
Seslendim duymadın.
Sakladığım ben de kaldı.

Biliyordun sevdiğimi.
Gözlerimden okuyordun.
Biliyordum sevdiğini.
Gözlerinden anladım.

Ne yapayım söyle iş geçti.
Aşkımı sana sessiz anlattım.
Anladın ama dönüp bakmadın.
Kısa bir asker dönüşü kayboldun.

Şimdi ne haldesin bilmem.
Sana gidip döndüm yoktun.
Son bir tren garında umudum.
Dolaştım ama sen yoktun