Sen Yoktun Şiiri - Nazım Kamil Esirci

Dün,
Sen yoktun cananım
Ama içimdeydi muştun
Geldin,
Önce kendini
Sonra hayatı sevdirdin
Herkes buna şahitti
Dün,
Sen yoktun............
Sen yoktun cananım
Başım eğik gezerdim
Üzgün,Mazlum,Kimsesizdim
Göklerden seni sorardım,
Kelebekler seni arardı semada
Bunlardan bi haberdin cananım
Çünki! ........
Dün sen yoktun.
Tesadüfle tanıdım seni,
Birden ısındı ruhum
Artık sen vardım
Aradığım nurum.
Sanki çorak topraklara inen yağmur gibiydin,
Hayat verdin.
Beni çok sevindirdin
Tiryakin oldum.
Ve an geldi
Cananım,
Sen gittin sessizce derinden
Hemde........
Bir gidişle gittin
Artık hüznün kaldı,hasretin kaldı içimde.
Yandı yüreğim..........
Kavruldu,
Ayrılığın ateşiyle.
Tam umudu kesmişken yaşamaktan
Küsmüşken hayata,
Birden geliverdin sessizce
Yaşamaya dört elle sarıldım,
Çünki artık sen vardın........NKE

Kocaeli 29/12/2014