yine ölümdü kapımı çalan
soğuk, ağır ve tanıdık bir acı
ben yine senin yokluğuna ağladım
hani o güven veren duruşun
ağlama de gibi bakışın var ya
ben onu aradım
yol boyunca
yokluğuna ağladım
dedemdi ölen
annem hem annesine, hem babasına
çoklukla sana ağlıyordu
üç ölüm, üç feryat
bana ağır geldi diyordu
onu hiç böyle görmemiştim
sen yoktun ve ben korkuyordum yine
çok haklısın annecim
affet beni
sana ağlama dediğim için
sende beni anlamalısın
bunları kaldıracak, acını paylaşacak
güçüm yok
yok annne
abimin ölümünü hatırlatan
bütün ölümlere kızıyorum
inan her feryat içimi dağlıyor
dayanamıyorum....
sen yoktun abi, çaresiz telefona sarıldım
yardıma koşan babamdı...
mekanın cennet olsun dedecim...
Kayıt Tarihi : 3.8.2003 02:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkbal Şentürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/03/sen-yoktun-16.jpg)
yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (4)