SEN YOKTUN
Kalbim öbek öbek dolu
İçim,ruhum dikiş tutmuyor
Nedenini bilmediğim
Belkide bilipde söyleyemediğim yara
Eylül rüzgarı esiyor
Sanki;
Sonbaharın gelişini hatırlatıyor
Dökülen yapraklarda
Sen yoksun
Bir çocuk ruhu gibi benliğimde
Gece uykumu bölen gülümsemen
Gözümde canlanırdı
Bir filim şeridi gibi hayalin
Gözbebeklerimde
Yine sen yoktun
Islanırken yağmurun altında
Her yağmur damlası bir Umut
Gözlerim sensizlikle boş sokaklarda
Deliliğin sınırlarında
Sen yoktun..
GÜÇLÜ KALEMLERDEN
Ne zaman özlesem seni
Bir boşlukta kaybolurdun
Gölgeler geçer yanıbaşımdan
Bir el ararım tutmak için
Bilirsin ki sensizlik en büyük korkum
Avaz avazdı yüreğim sen yine yoktun....Gülali Ölmez
Kayıt Tarihi : 17.10.2012 09:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla
TÜM YORUMLAR (35)