Fırtınalar kopuyordu içimde
Dallarımda kalan umutlar dökülüyordu
Sökülüyordu kökünden aşk denen şey
Ben korkuyordum
Sen yoktun ki sarılaydım
Ayılaydım kâbusumdan
Namlusunda son bir kurşun hainin
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta