Sen Yoktun Şiiri - Mehmed Aksu

Sözsüz bir şarkı düştü bugün aklıma,
Bir kibrit alevinde geçmişi yaktım.
Son defa uzandım ellerin diye,
Gördüm ki kara bir ayrılık
Senden en son hediye.
Demek artık yoksun.
Dün de sen yoktun.

Ben hep cehennemi yaşadım,
Hep bir sancı bekledi kapımda.
Kimse yoktu yanımda
Sen yoktun düştüğüm zamanlarda.
Buğulu gözlerin ardında
Hep yanan bir kalp vardı.
Anaların bağrı yanık ağıtlarında.
Hep benim adım vardı.
Sen yoktun ben acıyı soluduğumda.

Yağmurdan sonra caddeler ıslandığında,
Ya da bir genç kızın çeyiz sandığında,
Hayaller biriktirdiğimde
Gençliğimin tavan arasında
Hep baş başa kaldım yalnızlığımla.
Üzerime yıldızlar yağdığında,
Son kez kalktığımda ayağa,
Geceleri sancılarla uyandığımda
Sen yoktun.
Varsın bugün de olma.

Hıçkırıklarım geçsin diye
Nefesimi tutup sayarken
Ruhun duymadı senin, ben kasımda ağlarken.
Otobüste en arka koltuktayken.
Duvarlara adını yazarken sen yoktun.
Bugün de yoksun.
Kalbim ellerinin arasında.
Ben sevginden yoksun.
Sen gözümde iki damla yaş oluyorsun.
Ben susuyorum,sen çığlık oluyorsun.
Ben susuyorum.sen susuzluğumsun.
Ve takvimlerden düşüyorsun yaprak yaprak.
Ben o şarkıyı ağzıma bile almıyorum,
Sen hiç dinlemiyorsun.
Ve geçmişin sayfalarında kayboluyorsun
Sen yoksun.

Şimdi sana şans dilemek düşer bana.
İnceldiği yerden kopsun demek.
Oysa ben seni severken sen daha yoktun,
Girmemiştin hayatıma.
Yine yoksun ama çıkmadın hayatımdan.
Ben ne zaman gözlerimi kapattığımda
Gelmezse yüzün göz kapaklarımın altına
İşte sen o gün benim için yok olursun.
Varlığımsın, yokluğumsun
O yüzden sen yoksun
Sen değil ben yoksun.
Eylül 2008