Sen yokken çoğaldın hep bende
Hapsolurken gözlerim de
Tutsak saatlerin gün batımları.
Tırnaklarım avuç içlerime batarken..
Güneş terk ederken ufuk çizgisini
Esareti bitiyordu işte çanağında ki gülün
Yasakları rüzgar yapıp savuruyordu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla