Sen yokken çoğaldın hep bende
Hapsolurken gözlerim de
Tutsak saatlerin gün batımları.
Tırnaklarım avuç içlerime batarken..
Güneş terk ederken ufuk çizgisini
Esareti bitiyordu işte çanağında ki gülün
Yasakları rüzgar yapıp savuruyordu
Kırılıp, toplanıyordu görüntüler su damlasının içinde
Gümüş çerçeveli damlaların her biri
Bakır kızılı akşamların armağanıydı…
Kimin de sen yoktun...!
Kiminde de alev kırmızısı güller..!
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bakır kızılı akşamların armağanıydı…
Kimin de sen yoktun...!
Kiminde de alev kırmızısı güller..!
Çok anlamlı ve güzel bir anlatımdı... Yürekten kutlarım, sevgi ve saygılarımla esen kalın!(10on)
Bakır kızılı akşamların armağanıydı…
Kimin de sen yoktun...!
Kiminde de alev kırmızısı güller..!
kiminde sen yoktun kiminde alev kırmızısı güller sanki kanamış yürekten almış rengini Yüreğim ki gizli militanı yalnızlığın kime kanasam hep yarı yoldayım ... yanaklarımda özleminden kalma gözyaşlarım tüm umudum Sen yokken çoğaldın hep bende
Hapsolurken gözlerim de
kılıç gibi kesmiş kalem şaiirim saygılarımla
sevgiyle ve tam puanımla.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (9)