Sen Yoktun Şiiri - Fırat Demir3

Günler zakkum yaprakları gibi

Birer birer dökülürken ayaklarımın dibine

Ben her gece karanlığa dikip gözlerimi

Senin aydınlığını bekledim

Sen yoktun

Binlerce adım attığım bu kentin sokaklarında

Her köşeyi her parkı her ağacı ezberledim

Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında

Seni aradım

Sen yoktun

Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı

Her bir hücremin cezasını ta yüreğimde hissederken

Beni enkazın altından çekip alabilecek

Ellerini aradım

Sen yoktun

Özlem şarkılarını ezberledim

Kimini bağıra çağıra kimini fısıltıyla söyledim

Karanlığa haykırdım hasretini

Sesimi duyacaksın diye bekledim

Sen yoktun

Senden gelecek tek bir haberi bekledim

Saatler asır gibi geldi geçmedi

Çalan her telefonu

Yüreğimin deli gibi çağlayana dönen atışıyla açtım

Senden başka duyduğum her seste

Hep aynı hayal kırıklığını yaşadım

Onlar beni duymak istiyordu bense seni

Sen yoktun

Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi

Karanlığın kucağına uzattım her gece

Bir an önce sabah olsun diye

Uykunun beni çekip almasını istedim

Olmadı!

Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan

Kaç gece merdivenlerdeki ayak seslerini dinledim

Gelen sensindir diye

Sen yoktun

Her akşamla birlikte hüzün de yağdı bu kentin üzerine

Ay yalnızlığın işaretiydi benim için

Beni ıslatan yağmur olmadı

Ben senin özleminle sırılsıklamdım Ağustos sıcağında

Hayat bana merhaba dedi

Uzun ayrılıktansonra gelmez dediğim

Göçmen kuşların dönüşünü gördüm

Sen yoktun

Gökyüzünün sonsuz maviliğine umut bağladım

Sokaklarda fark ettim bekleyişlerimi

Hep sensiz arabalar geçti yanımdan

Ben yıldızların hasret türkülerine eşlik ettim

Sen yoktun

Gözümden tek bir yaş kalmadı

Onlar sana aktı sana akmalıydı

Kimselere söyleyemedim acılarımı

Bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım

Nice fırtınalar koptu yüreğimde

Dalgalar dövdü hayallerimi

Sığınacak bir liman yaslanacak bir omuz aradım

Sen yoktun