Ne bir lokma ekmek ne de bir yudum su,
Hiçbiri gideremez içimdeki sessizliği.
Gir bedenime gir de çıkma kadınım,
Damarlarımda akan kana karış.
Ben aciz, ben yoksun, sen yoksunu,
Ben zaten paramparçayım sensiz.
Bir soluk nefessiz, kimsesiz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta