Sen Yoksunluğum Şiiri - Fatma Berber

İncecik bir sızı
Y
O
K
L
U
Ğ
U
N,
Bam telime vuran,
Nefes aldırmayan.

Anlat diyorsun da ta ötelerden
Nasıl anlatayım ki..?
Sözlere dökülecek gibi değil.
Ağrıyan yanımsın der
S
U
S
A
R
I
M.

Belki bir gün karşılaşırız.
Kalbimin
Sana yas tutan köhne sokaklarında.
Koyarsın elini sol yanıma,
Solmuş mevsimlerim
Gelişinle bahara döner.
Kuru dallarım yeniden çiçek açar.
Gökyüzümde mavi bulutların üzerinde
Umudunu giyinmiş kuşlarım
Özgürlüğe kanat çırpar.

Bak yağmurda yağıyor gelişinle.
Mutluluk damlaları altında
Dans ederken ruhumuz
Kalbimizin ritmiyle
S
E
V
İ
Ş
İ
R
İ
Z..

Gözlerin gözlerime değince,
Kirpiklerine tutunurum
Kavuşurum ait olduğum yere.
Sesin figanımı bastırdığı anda,
Dudaklarından içerim aşkın şerbetini.
Sarılışında uçuşur kalbimin
K
E
L
E
B
E
K
L
E
R
İ..

Ben yine bütün iyi niyetime inat,
Yeniden söylerim
İçimdeki türküyü,
Yeniden aşkla /meşkle kokar
Bütün satırlarım.
Teninde can bulur
T
E
N
İ
M...
Yeniden iyileşirim,
Senin yanında.

"Sona Erer Sen Yoksunluğum"..