İçimden ağlıyorum.
Çok içimden,içten…
Sığınaklarımdan rutubetler dökülüyor ciğerlerime.
Derya deniz sözlerden kaçıyorum feryat figan.
Şuramdan kopuyor daha karşıya geçmeden elimi bırakan bir öfke.
Şurama düşüyor yerinde duramayan sensizlik.
Gözlerimde yanan yağmurların altında ıslanan çocukların çenesini bağlıyor içimde kimsesizlik.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta