Sen Yoksun Yerinde. Şiiri - Yusuf Çatal

Sen yoksun yerinde
Yerinde bırakmadığın bir söz var
Ve bir çift göz sana ait olmayan
Yokluğunda kalabalık bir yalnızlık
Gürültülü bir sessizlik
Yersizlikten bile beter sensizlik

Sen yoksun yerinde
Hatta kalbimde varlığı meçhul sevginle
Üzülebiliyorum gidişine
Ve gelişindeki tanımsız heyecan
Bakışındaki ürkek ben
Çaydanlığımdaki demini almamış çay gibi
Heterojen bir hissiyatsın özümde. Demsiz gelen….

Sen yoksun yerinde
Gözlerinin izi yansımışken çehreme
Dudaklarından kelimeler bana ithafken sanki
O anki kayboluşun seni istemem kadar anlamsız
Ve gök gürültüsü kadar keskin
Musikimin koynunda mazimi yudumlarken

Sen yoksun yerinde
Gitme..! Kaybolma..!
Çok görme ilhamı bana, Yerinde kal
Sözünü davete getirir bir parıltıyla akma gözlerime
Yalnızca zaman zaman
Davetsiz bir konuk edasıyla
Belki de patavatsızca
Gözlerimden kapımı çal

Yaklaşma! Uzaklaşma dedim ya yerinde kal…