Sen Yoksun Yanimda Şiiri - Yasemin Güven

Bak bir gün daha bitti sen yoksun yanımda
Gözlerin uzak ellerin tutsak kalbin virane
Sen yoksun çok uzak diyarlarda bensizsin
Gökteki yıldız çıkan ay yağmur hepsi burda...

Biliyormusun bir sen yoksun birde ayak seslerin
Niye aldılar ki seni benden neden kopardılar ki..
Bilmiyorlar mıydı sensiz yaşıyan ölü olucakmi
Senle guldugum gibi kimseyle gulemicemi...

Hayat çok acımasız davrandı bize kıra kıra acıta acıta
Sen yoksun kolum kanadım kırık paramparça her yanım
Sensiz çok savurdular beni kimse anlamadı sormadı
Yeri geldi deli dediler yeri geldi divane oldu dediler..

Yoruldum hergune sensiz uyanmaktan sensiz yaşamaktan
Bir insan kaç kere ölür ki ben hergun ölüyorum yokluğuna..
Şu hayatta tek dileğim olsaydı seni dilerdim senii
Dön ne olur tut elimden sımsıkı sar sarki bitsin acılarım

Biliyorum kizginsin gelmiyorsun rüyalarıma konuşmuyorsun
Kızma ne olur ben alışamadım yokluğuna sensiz hayata
Birgün çıkıp gelicekmissin gibi yolunu bekliyorum
Her kapi çalsa işte geldi diyorum ama sen yine yoksun ben ölüyorum..

Keşke hiç buyumeseydik çocuk kalsaydik yanımda olurdun
Ben hiç sevmedim büyümeyi büyümek acı getirdi seni aldı benden
Bir abim var diyordum koca çınar gölgesine sigindigim
Artık yok bir rüzgarla alabora oldu o koca cinarim..